Terapia uciskowa

Charakterystyka

Terapia uciskowa (presoterapia) to metoda profilaktyczno-lecznicza wykorzystywana do zapobiegania powstawaniu blizn i poprawy ich wyglądu. Opiera się na przewlekłym, miejscowym ucisku na bliznę, który prowadzi do niedotlenienia tkanek bliznowatych, zmniejszenia liczby fibroblastów, spowolnienia metabolizmu oraz do ograniczenia produkcji kolagenu w bliźnie. Dzięki redukcji włókien kolagenowych dochodzi do zmniejszenia powierzchni blizny, poprawy jej estetyki oraz zmniejszenia zaczerwienienia. Terapia uciskowa zmniejsza także obrzęk, świąd blizny, ochrania nowo wygojoną skórę lub skórę po przeszczepie i zapobiega powstawaniu przykurczów.

Wskazania

Presoterapię stosuje się w leczeniu blizn, które mają tendencję do przerastania, w tym blizn pooparzeniowych. Terapia uciskowa znajduje także zastosowanie u Pacjentów ze skłonnością do powstawania blizn przerostowych i keloidów. Metodę można wykorzystać także po wycięciu chirurgicznym wcześniej wspomnianych typów blizn, aby zapobiec ich nawrotom i poprawić wygląd oraz rozmiar blizn.

Przebieg

Terapię uciskową można rozpocząć, gdy rana się zagoi. Presoterapia powinna być dopasowana do indywidualnych potrzeb Pacjenta oraz rodzaju, rozległości i innych cech blizny. W presoterapii używa się odzieży uciskowej, specjalnie przystosowanych mankietów lub klipsów. Specjalista dobiera parametry odzieży uciskowej, która powinna wywierać ciśnienie rzędu 20-25 do 50 mm Hg/cm2. Czas noszenia ubrania uciskowego może się różnić pomiędzy Pacjentami, jednak zazwyczaj przyjmuje się, że presoterapia powinna trwać tyle, ile dojrzewa blizna, czyli około 1-2 lat. Zalecany czas stosowania presoterapii to minimum 12, a maksimum 23 godziny na dobę. Pacjent powinien być pod stałą opieką specjalisty, który będzie zalecał okresową wymianę ubrań uciskowych wynikającą z utraty elastyczności oraz ewentualnej zmiany wagi lub wymiarów Pacjenta. Najlepsze rezultaty presoterapii obserwuje się w przypadku blizn świeżych.