Objawy, które pomagają rozpoznać łysienie plackowate podczas trichoskopii
Mimo tego, że przyczyny łysienia plackowatego nie zostały jeszcze dokładnie zbadane, rozpoznanie tej choroby jest stosunkowo proste, jeśli podejmuje się go doświadczony dermatolog dysponujący odpowiednim sprzętem. W poniższym wpisie przyjrzymy się tej postaci łysienia z bardziej naukowej perspektywy, prezentując objawy, które pozwalają zdiagnozować tę przypadłość podczas badania trichoskopowego skóry głowy.
Czym jest łysienie plackowate?
Łysienie plackowate (Alopecia areata – AA) to postać łysienia niebliznowaciejącego, która, jak wskazuje nazwa, charakteryzuje się samoistnym powstawaniem łysych „placków” na owłosionej skórze głowy, choć czasami obejmuje także inne obszary ciała. Przyczyny choroby nie są do końca poznane, wiadomo jednak, że najczęściej dotyka osób przed 25 rokiem życia, bez względu na płeć. Łysienie plackowate ma nieprzewidywalny przebieg i zdarza się, że włosy odrastają samoistnie. Niestety ten typ łysienia wpływa bardzo negatywnie na cierpiących na niego Pacjentów – chorobie często towarzyszy złe samopoczucie i obniżona samoocena.
Jakie są pierwsze objawy łysienia plackowatego?
Do wczesnych objawów łysienia plackowatego zaliczamy nagłą utratę włosów w niewielkim okrągłym obszarze na skórze głowy. Łyse miejsce ma najczęściej regularny kształt, jest dobrze odgraniczone od reszty włosów, a skóra pozostaje niezmieniona chorobowo. Z czasem Pacjenci zauważają nowe ogniska choroby lub powiększenie się tych już istniejących. Łyse obszary mogą się łączyć, prowadząc do tak zwanego łysienia plackowatego całkowitego, natomiast utratę włosów na części potylicznej, skroniowej i czołowej głowy nazywamy łysieniem wężykowatym. W łysieniu pasmowatym, ogniska wyłysień powstają na środku głowy i rozprzestrzeniają się do zewnątrz. W każdym przypadku do zdiagnozowania choroby i rozpoczęcia leczenia niezbędna jest wizyta u specjalisty.
Jak diagnozuje się łysienie plackowate?
Skutecznym sposobem zdiagnozowania łysienia plackowatego jest badanie trichoskopowe, czyli trichoskopia. Jednym z urządzeń przeznaczonych do tego badania jest wideodermatoskop – zaawansowana technologicznie platforma, często wyposażona w zintegrowane moduły pozwalające na śledzenie postępów leczenia i możliwość analizy danych przez sztuczną inteligencję. Połączenie zaawansowanego technicznie urządzenia z inteligentnym oprogramowaniem oraz z wiedzą i doświadczeniem lekarza pozwala na postawienie trafnej diagnozy. Podczas badania dermatolog wykonuje serię zdjęć i filmów skóry głowy kamerą o bardzo wysokiej rozdzielczości, pozwalającej na uzyskanie wyraźnego obrazu w nawet 140-krotnym powiększeniu. Lekarz fotografuje łodygi włosów, skórę i ujścia mieszków włosowych. Wszystkie dane zapisują się w pamięci urządzenia, co pozwala na późniejsze porównanie stanu włosów i skóry głowy. Jest to metoda całkowicie bezinwazyjna, bezbolesna i nie wymagająca pobierania włosów. Dane zgromadzone podczas badania mogą zostać przesłane są do specjalistycznego laboratorium, gdzie zostają poddane szczegółowej analizie. Dzięki obrazowi klinicznemu lekarz dermatolog jest w stanie zdiagnozować łysienie plackowate.
Jakie objawy pomagają rozpoznać łysienie plackowate podczas trichoskopii?
Zdjęcia uzyskane podczas badania trichoskopowego tworzą obraz kliniczny, który pozwala lekarzowi postawić trafną diagnozę. W przypadku łysienia plackowatego istnieje szereg objawów, które wskazują na to schorzenie. Należą do nich:
Włosy wykrzyknikowe to najbardziej specyficzny objaw łysienia plackowatego. Swoją nazwę zawdzięczają podobieństwu do wykrzyknika – u podstawy są cieńsze i jaśniejsze, a u góry ciemniejsze i grubsze. Najczęściej występują na obrzeżach wyłysiałych ognisk i osiągają długość do 7mm. Włosy mikrowykrzyknikowe posiadają podobne cechy, jednak ich długość nie przekracza 2mm. Na poniższej rycinie strzałki wskazują włosy wykrzyknikowe.
Czarne kropki to fragmenty włosów ułamanych tuż przy skórze głowy. Mogą występować w przebiegu kilku innych chorób, jednak w połączeniu z licznymi włosami wykrzyknikowymi sugerują aktywną fazę łysienia plackowatego. Czarne kropki przybierają różne rozmiary i występują w grupach 2-3 kropek, a ich regularny wygląd może mocno wskazywać na rozpoznanie łysienia plackowatego, szczególnie jeśli występują razem z kropkami żółtymi.
Żółte kropki to zazwyczaj liczne puste mieszki włosowe, o regularnym rozmieszczeniu, małej lub średniej wielkości. Mogą im towarzyszyć czopy keratotyczne. Żółte kropki są typowe dla nieaktywnych i długotrwałych ognisk łysienia plackowatego, jednak liczne, regularnie rozmieszczone żółte kropki w połączeniu z kropkami czarnymi, włosami wykrzyknikowymi i stożkowymi wskazują na charakterystyczny obraz kliniczny łysienia plackowatego w fazie wzrostu choroby.
Niezmieniona chorobowo skóra jest charakterystyczna dla łysienia plackowatego. W wyniku schorzenia może być lekko wklęśnięta, jednak ujścia mieszków włosowych są dobrze widoczne. Co ważne, w przebiegu choroby mieszki nie ulegają zniszczeniu, więc włosy mogą odrastać nawet po kilku latach.
W związku z tym, że powyższe objawy mogą występować także w innych chorobach skóry, lekarz dermatolog musi odpowiednio zinterpretować wyniki badania trichoskopowego, aby postawić trafną diagnozę. W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić grzybicę owłosionej skóry głowy, trichotillomanię, trichotemnomanię, trichofagię, łysienie bliznowaciejące czy przerzuty nowotworowe do skóry głowy.
Czy badanie trichoskopowe wystarcza do zdiagnozowania łysienia plackowatego?
Jak w przypadku praktycznie każdej choroby, do postawienia prawidłowej diagnozy wykorzystuje się więcej niż jedną metodę diagnostyczną. Do pozostałych metod pomocnych w rozpoznaniu łysienia plackowatego należą wywiad medyczny (atopia, choroba tarczycy, choroby autoimmunologiczne mogą wskazywać na to schorzenie), badanie przedmiotowe (ocena wielkości i kształtu ognisk, a także analiza stanu paznokci i oczu), a także badanie histologiczne (wykonywane, kiedy nie da się rozpoznać choroby wcześniej wskazanymi metodami).
Jak leczyć łysienie plackowate?
Choć leczenie łysienia plackowatego nie jest łatwe, jest jak najbardziej możliwe. Dzięki postępowi dzisiejszej medycyny Pacjenci mogą korzystać nie tylko z farmakoterapii, ale także z wielu zabiegów, które pomagają leczyć łysienie i pobudzić wzrost nowych włosów. Do metod leczenia łysienia plackowatego zaliczamy zabieg mezoterapii mikroigłowej z wykorzystaniem odpowiednich leków i substancji aktywnych. Równie pomocne metody obejmują mezoterapię igłową skóry głowy oraz zabiegi z wykorzystaniem osocza bogatopłytkowego. Fototerapia i laseroterapia są często stosowane wspomagająco.
Warto pamiętać o tym, że łysienie plackowate to nie wyrok – często można je skutecznie leczyć. Jednak aby terapia przebiegała pomyślnie, niezbędna jest wcześniejsza trafna diagnoza. Dlatego warto wybrać klinikę dysponującą najnowocześniejszym sprzętem i doświadczonym personelem. Doktor Marcin Zakrzewski, specjalizujący się w leczeniu łysienia, za pomocą zaawansowanego sprzętu i własnej wiedzy, jest w stanie trafnie zdiagnozować i leczyć łysienie plackowate.
Umów wizytę
